Przejdź do zawartości

Siemion Uricki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Siemion Uricki
Семен Урицкий
Ilustracja
komkor komkor
Data i miejsce urodzenia

28 marca 1895
Czerkasy

Data i miejsce śmierci

1 sierpnia 1938
Kommunarka

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Armia Czerwona

Stanowiska

szef wywiadu wojskowego (1935–1937)

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna domowa w Rosji:

Odznaczenia
Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru

Siemion Uricki, ros. Семен Урицкий (ur. 16 marca?/28 marca 1895 w Czerkasach, gubernia kijowska, zm. 1 sierpnia 1938 w miejscu egzekucji Kommunarka pod Moskwą) – szef Razwiedupru – wywiadu Armii Czerwonej (1935–1937), komkor.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodzony w rodzinie żydowskiej, krewny jednego z twórców Czeka Moisieja Urickiego. Uczestnik I wojny światowej, podczas wojny domowej organizator Czerwonej Gwardii w Odessie, następnie dowódca brygady kawalerii. W 1920 roku mianowany szefem wydziału operacyjnego sztabu polowego.

W marcu 1921 uczestniczył w zdławieniu powstania w Kronsztadzie. Ukończył Akademię Wojskową Armii Czerwonej w Moskwie. Następnie wysłany jako nielegał do Czechosłowacji i Niemiec.

W latach 1924–1927 na stanowisku komendanta Moskiewskiej Międzynarodowej Szkoły Piechoty, potem w armii na wysokich stanowiskach w sztabach, w szkolnictwie oraz komisariacie obrony.

W 1935 roku zajął po Janie Bierzinie miejsce jako szef wywiadu Armii Czerwonej - Razwiedupru. 21 maja 1937 usunięty z tego stanowiska, które objął 3 czerwca 1937 ponownie Jan Berzin, po powrocie z Republiki Hiszpańskiej.

W czasie „wielkiej czystki” aresztowany przez NKWD 1 listopada 1937. 1 sierpnia 1938 skazany na śmierć przez Kolegium Wojskowe Sądu Najwyższego ZSRR pod zarzutem „udziału w kontrrewolucyjnej organizacji terrorystycznej istniejącej w Armii Czerwonej”. Stracony tego samego dnia w miejscu egzekucji Kommunarka pod Moskwą i tam pochowany anonimowo[1].

Zrehabilitowany 7 marca 1956 postanowieniem Kolegium Wojskowego SN ZSRR.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]